Ah Aşkım... Şiiri - Osman Ergün

Ah aşkım ah...
Şimdi benden ayrıldın,
Sen seninle kaldın, baş başa
Bense yüreğimdeki yangınla.

Bilirsin sigarayı çok içerdim,
Şimdi daha çok içiyorum.
Yüzüm, zaten gülmezdi,
Şimdi hiç gülmüyorum.

Ben rüya görmezdim hani
Şimdi görüyorum, biliyor musun?
Seni görüyorum seni...
Küskünsün, kanadın kırık,
Ama uzaktan işaret ediyorsun,
“bana yavrum de” diyorsun.
Ben de sana usulca “aşkım” diyorum.
Sana anlatamadım, buraya yazıyorum.
Bir gün okursun, biliyorum...

Ah aşkım seni çok özlüyorum.
Kalp atışlarım hızlandı,
Hareketlerim yavaşladı,
Dizlerim titriyor inanır mısın?
Canım çok yanıyor bazen
İnan ki adım adım ölüyorum.

Uykumda sen varsın, rüyamda sen
Uyanıkken hiç unutamıyorum.
Ah aşkım ah...seni nasıl özledim bilsen
Gittin gelmeyeceksin, biliyorum
Sen cansın, ben ruhsuz bir beden
Diyeceğim o ki gülüm say ki ben, yaşamıyorum
2005/Ankara-Mayıs2008/Sincan