Ah aşkım ah... Şiiri - Sadettin Özbay

Gölgesiz bir çamın altında oturuyordum
Başını öne eğerek yanımdan geçti
Güzeldi, hemde çok güzel.
Ya güneşti ya da ay
Ve yahut her ikisi de.
Benim aşkımdı o aşkım
İlk görüşte âşık olduğum aşkım.
Bir baksa içim gider
Ama o bana aldırmaz yolunda devam ederdi
'Sus' dedim kendi kendime sustum.
Sonra o bana nasıl aldırmazmış?
Kızdım, hemde çok...
Ayrıca düşündüm beni 'ben' yapan o muydu? diye
Bir ben vardım birde büyük aşkım
Ha bu arda nerdesin büyük aşkım?
Seni aradı gözlerim ama bulamadı.
Gözlerim seni bulamayınca
Bu sefer kulaklarım işitti seni
İşittiğim ses 'burdayım işte burda' diye
Senin sesin değil miydi?
Ne güzel sesin vardı senin,
Bülbülün yanından sesin geçerdi bülbül şaşırırdı.
Çünkü, hicabından utanırdı
Bülbül gibi bende utangaçtım
Ya da bülbül benim kadar gururluydu.
Ah aşkım ah...