Ah Anneciğim Ah Şiiri - Sezen Bulut

Ah anneciğim ah çok erken öksüz bıraktın beni,
Şimdi kim bana ninni söğlicek kim üstümü örtecek,
Kim soracak bıkıp usanmadan açmısın kızım diye,
O an şevkat damlardı gözlerinden.

Ah anneciğim ah.
Sen bir defa öldün ben bin defa anneciğim.
Merhamet kundağına sarsana beni,
Sevgi dolu sinene alsana gene beni anneciğim.

Her kucaklayışında dirilirdi sanki yüreğim,
Yok olurdu birden derdim.
Şimdi tek dileğim kavuşmaktır.
Gel yanıma artık anneciğim.

Ah anneciğim yanımda olduğun günleri hatırlıyorum,
Çok güzel günlerdi.
Ben o geceyi hatırlıyorum,
Şimşek çakarken gök gürlerken gelip koynuma girdiğin geceyi,
Ben ağlarken sende ağlardın anneciğim.

Biliyormusun anneciğim,
Yolda yürürken anne kız gördüğümde içim yüreğim yanıyor anneciğim.
Beni bağrına basıp saçımı okşıyan aneciğim,
Beni şu yalan dünyada yanlız bıraktın.

Ben şimdi kimin yanında rahat huzur bulurum anneciğim,
Her gece rüyahıma giresin diye dua ediyorum ALLAH ıma.
Öğle özlüyorumki seni anneciğim için için ağlıyorum.

Anneciğim son isteğim hakkını helal etmen bana,
Şunu geçte olsa anladım senin hakkın ödenmez anneciğim.
Anne gibi yar olmaz.
SENİ ÇOK SEVİYORUM ANNECİĞİM....