Ah Anam Ah Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Derdi yastık eyledik acıyı yorgan.
Yatıyorum amma ruhum üşüyor.
Uyumak isterim uzun bir zaman.
Dalıyorum amma anam aklıma düşüyor.

Ruhumu yakarken ağır sancılar.
Tepeden tırnağa bedenimi kamçılar.
Dayanılmaz dediğim bütün acılar
Üst üste tepelenmiş boyumdan aşıyor.

Acı ile bütünleşik bir olduk.
Yandık, kavrulduk pir olduk.
Suyun içinde yanan har olduk.
Ateş sönüyor amma dert pişiyor.

Bağ bozumu gibi bir zaman.
Yazı görmeden geldi geçti hazan.
Bize bunu yazan ilahi rahman.
Hayırlısı bu diyor amma kul şaşıyor.

Ben öncede görmüştüm bu ölümü.
Zehir etmişti bana, kalan ömrümü.
Toprağa koyarken çektiğim zulümü.
Gözler görüyor ruhum taşıyor.

Etrafımı sarmış ateşten bir ağ.
Sinemde anadan uryan yanardağ.
Alazdan dilimi dağlayan bir bağ.
Susuyorum amma dil şişiyor.

Ah anam ah! Kader dedik sustuk.
Acı ile dolu badeyi içtik, doyduk.
Goncayı da Gül'ün ardından toprağa koyduk.
Giden gitti de sanmayın ki kalan yaşıyor.