Âniden ayrıldın sessiz, sedasız
Gözlerimin yaşı dinmiyor anam.
Bu nasıl bir gidiş hem de vedasız
İçimin yangını sönmüyor anam.
Telefonla geldi karalı haber
Bu dünya yalanmış, ölüm muteber
Kırk altı yıl hayat sürdük beraber
Sensiz hiç içime sinmiyor anam.
Tarih, on üç Ocak yıl iki bin beş
Bu gün sensiz doğdu ufuktan güneş
Sızıyor babamın gözlerinden yaş
Adından başka şey anmıyor anam
Atmış üç yıl sefil bir hayat sürdün
Günden güne arttı, büyüdü derdin
Ana şefkatiyle kol, kanat gerdin
Boğazımdan lokma inmiyor anam
Derdin çoktu, kapandı mı dertlerin?
Kondun, göçtün ıssız kaldı yurtların
Bir cevher yitirdim yaram çok derin
Yerine hiç kimse konmuyor anam
Mevlâ'-ya şükretmek bütün gayretim
Hep kendi kendime sabır diledim
Ben de varacağım hazır biletim
Sırası gelmeyen binmiyor anam
Zor şartlarda sekiz çocuk büyüttün
Sen yemedin, hep bizlere yedirttin
Üç şerbetçi salıp, peşinden gittin
Gidenler geriye dönmüyor anam
Bilmem nasıl geçer, sensiz bu bayram
Yeniden açılır, göz verir yaram
Artık, gecelerle bozuktur aram
Gözlerim uykuya kanmıyor anam
Yanlış olmaz Yaradan’ ın yazgısı
Ne söylense değişmiyor çizgisi
Kul gözüyle okunmuyor dizgisi
Kadere hiçbir şey denmiyor anam
Rabbim, ibadetin birse bin saysın
Ayağın altına Cenneti yaysın
Cennet köşklerine hesapsız koysun
Analar, İnşallah Yanmıyor Anam.
Kayıt Tarihi : 8.11.2005 11:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
13 Ocak 2005 günü, kalp krizi sonucu Hakkın rahmetine kavuşan, canım anam için yazdığım bu şiir yürek yangınımı yansıtmaktadır. Mekanı Cennet olsun. Can Çiçeği isimli kitabımdan alınmıştır ve bu kitap Gündüz Yayınevi tarafından çıkartılmıştır. www.gunduzkitabevi.com.tr
Mekanın firdevs cenneti olsuni
Cenab-ı Mevla rahmet eylesin
TÜM YORUMLAR (3)