AH ALMİRA! GENE SENDeN VAZGEÇEMEDİM

Geçti gecenin yarısı.
Neredeyse olacak sabah.
Can çıkar da çıkmaz!
İçimdeki AH.......
Dün sabah!
Gene de indim sahile!
Sen yoktun.
Büyükçe bir kalp çizdim kumsala.
Dalgalara emanet bıraktım.
Geç kalır da gelmezsen eğer!
Silecekler oradan geçenler.
Onun seni beklediğini!
Nereden bilecekler?
Bekledim!
Gün Güneş doğana kadar.
Birde baktım dağıldı o kara bulutlar.
Durup orada hep gelmeni bekledim!
Çok susadım!
Tuzluydu denizin suyu!
İçemedim.
Ah Almira!
Sen gittin ama!
Gene ben Aşkından!
Bir türlü vazgeçemedim.
Gün gelir de belki bu satırları okursun.
Okursun da!
Bilemem ki!
Beni bir daha bulur musun?