Ah alkolle yaşadığım yıllar utansın

ALKOLLE YAŞADIĞIM GÜNLER UTANSIN

Dağlar tepesinde geçen o çağlar
Günah işlediğim o serin bağlar
Eski kötü güne gözlerim ağlar
Ah alkolle geçen yıllar utansın

Sular kenarında işledim günah
O zaman alkolü sayardım mübâh
O geçen günlere diyorum eyvah
O yola düştüğüm yollar utansın

Gençliğin verdiği bir kuvet vardı
Zamanla seneler bedeni yordu
Bir zamanda oldum alkolun kurdu
Onu teşvik eden diller utansın

Fıçısı kolumda dolaştım gezdim
Şimdi lanet ettim adından bezdim
Nefretim belirten şiirin yazdım
Bizi davet eden kullar utansın

Teselliyi onda gönül aradı
Faydası çok satanlara yaradı
Pişti karaciğer yandı karardı
Mangalın yaktığım küller utansın

Abdallar bulurduk çalardı bize
Rezalet diz boyu çıkardı yüze
Her mevsimi böyle bahardan yaza
Başımızda çalan teller utansın

İşte böyle geçti bir ömür zaman
Anladım akibet belikli güman
Bundan sonra hizmet din ile iman
Kadehi kaldıran eller utansın

İrfanım bir hata ömrümüz geçti
Çok şükür düzeldi doğru yol seçti
Düşünüp olanlar huzurum kaçtı
Pikniğinde yerde çullar utansın

İrfan KORKMAZ
21/03/2014