Ah Ah Sultân-ı Yegâh

Ürkek adımlarımız yollarda kaldı
Toplayamadık yemişleri dallarda kaldı
Uyanışlar aldatıcıydı uykular aldı
Yola çıktık ama tüm varlığımızla
Tuzakta kaldık

Güneşi şahit tutuk akşam olunca battı
Aya dil döküp ne çok yalvardık
Sabah oldu aradık bulamadık
Ne güne geçti hükmümüz ne de geceye
Bir tek nazımız geçti heceye

Şu hayat denen bilmeceye de
Bir kelime yazıp sınıfta kaldık
Bir sensin gerçeğim sensin sanırdım
Bilseydim aklını baştan alırdım

E, be güzel yarim bari sen yardım et
Ben bu gidişlere akıl erdiremedim
Sayın birbirinizi sevin dedim de
Kimseyi, kimseye sevdiremedim

Mal, mülk,servet herkesin aklını almış
Anaların çocukları sokakta kalmış
Elbet akılsızı da var mükemmeli de
Çalışkanı da var, hem tembeli de

Önceleri güvendeydik kaygımız yoktu
Arkadaşlık, komşuluk,kardeşlik vardı
Adalarda, Modalarda,şarkı söylerdik
Biz her gece mehtaba çıkardık Heybelide

Şarkılar söylenirdi sultani yegah
Gençlikle, hepsi mazide kaldı ah, ah

4 -Temmuz -2007 -Ankara