Ah ah.
Ne de çok eğilmiş başımız öne
Görmezden geldiğimiz her şey,
En büyük yüklerimiz miş meğer.
Yükün doğduğun andan itibaren artar ey dost.
Başın sayısız kere eğilir öne,
Anan baban bile olsa,
Eğdirme başını yere.
Bilirim dostum bilirim.
Yük her gün bir başka ağırdır,
Bilirim.
Yük o kadar ağırdır ki,
Dizlerinin önüne çökersin ansızın.
Gökyüzüne bakarsın ve başka bir dileğini daha yutarsın.
Ağlamak zordur dostum herkes o kadar insan olamaz.
Ama daha zoru ağlamamaktır,
Neden bilir misin?
Sırtındaki tonlarca yüke rağmen,
SEN dimdik ayakta durabilmişsindir.
Sanki bu yük yokmuşcasına.
Ama her şey bir pamuk ipliğine bağlı unutma.
Yükünü ya azaltırsın ya paylaşırsın.
Yada her gece o yüklerin altında bir başka şekilde can verirsin.
Çağrı BaşaranKayıt Tarihi : 26.8.2015 20:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çağrı Başaran](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/26/ah-ah-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!