Sevdâ mı, elem mi çektiğim bilmem
Döktüğüm bunca yaş seylâba döndü
Yanında hasretim ben sana neden
Gönlümün ateşi yolunda söndü
Bir bakış, bir gülüş aşkıma kanat
Uzakta olsan da yakınsın bana
Bilmem ki nedendir bu kadar inat
Kâfir olsa yapmaz insan insana
Her geçen gün çöller koydun arama
Ben gönlümü vaha yapıp sığındım
Tuz bastıkca iflah olmaz yarama
Hep sevdâmı şifa sanıp avundum
Ah şu yüreğimin kara sevdâsı
Senle de, sensiz de olamadığım
Eceldir bilirim bunun devâsı
Başka çâresini bulamadığım
Ak gönlümün pusu, yeli poyrazım
Ruhumda nakışlı sultân-ı yegâh
Hüzzam şarkım benim, çalmayan sazım
Tek yâdigâr senden bana ah, ah, ah! ..
23.03.2009 Fatih-İST.
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 23.3.2009 15:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşlı sazın, yıpranmış tellerinden...
En kalbi duygularımla tebrik ederim.
Emeğinize yüreğinize sağlık..
Hoşça kal Şiirle kal.
Severek ve keyifle okudum. Tebrikler üstadım.
Tam Puan + Ant.
Selam ve sevgilerimle....
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (9)