Ah, içimdeki şehri terk eyleyen şiir
arkamdan el sallayan otogar
gidemediğim deniz
göremediğim dağ
Bükemediğim bilek
Ah, beni savaşın, zulmün ve yoksulluğun kollarında mutlu sanan yanılgı
sınır boylarında
şehirlerde
dağlarda
madenlerde
ve
meydanlarda
mekansız
ve
zamansız
ölüme yakıştıran devlet aklı
ey, küfre bulanmış iman
ve en neticesinde zulmü kendisine dönen çirkin siyaset
bak işte kuşatma altında şehirlerin
bir bir düşüyor kutsaliyetin
kirlenmiş ellerin,
mümkün değil paklanmaz siluetin
[email protected]
onsekizhaziranikibinondört
#savaşarefesi
Kayıt Tarihi : 19.6.2014 14:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir eski zamandı,bitti! Bir güzel eylüldü,gitti! Şehre şiir geldi şiir olduk şehir olduk bittik!
![Feridun Urfa](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/19/ah-65.jpg)
Kutsaliyet????
Bu sözcüğün doğru kullanımını sanırım birinci şekli..
Şiir, canlı, dinamik, meramını güzel ve özlü anlatabilen bir hususiyete sahip gözüktü bana...
Sevgiyle
TÜM YORUMLAR (1)