ah gümüş balık!
yüreğimin kıyısında yorgun ölgün çırpınan
sana da mı yamalı bir gökyüzü
esir bir yaşam verdi zaman
oysa ben özgürlük bilirdim denizleri
ah deniz!
ölü balık kokan deniz!
milyar yıllık sırrına kimleri gömdün kim bilir
al beni de bendeki sırra erdir
ki ben biliyorum artık
seni bu denli aydınlık yapan
deniz fenerleri değil
mehtabın kollarındaki raksıymış
ah ben!
yüreği med-cezir ben!
ah aklı firarda meczup!
sana da kahrını çekmek düştü dünyanın
ki ben biliyorum
hala kapanmadı sende
başına vurduğu tasın açtığı yara leyli'nin
ah şehir!
bütün hikâyeleri bende saklı şehir
sana da durup izlemek düştü bu karmaşayı
ki sen biliyorsun
sen durdukça
benden kirli bir nehir akıp geçer
içimde aydın yüzlü bir çocuk büyür
Kayıt Tarihi : 8.11.2007 15:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)