Ah Şiiri - Emir Gedikli

Şol esen rûz-i gârın âhı var, benim değil,
Diyorlar ki bu âşık aşk şiirin yazıyor.
İmtihanın gafiliyim ben keza, âşık değil;
Söyleyin ki bu gafil âh şiirin yazıyor.

Döner asılı devran, döndürene bakmazlar.
Söz edeni görürler, söyleteni takmazlar.
Ağılda oğlak doğar, doyuranı bilmezler.
İşte insan kendine böyle mezar kazıyor.
Söyleyin ki bu gafil âh şiirin yazıyor.

Şol cihanda erenler, vardır yola girenler.
Halk içinde Hakk ile beraberce gidenler.
Ve gönlü âmâ olup dosta şakî diyenler.
Kim ne ise melekler hakkı ile yazıyor.
Söyleyin ki bu gafil âh şiirin yazıyor.

Hasretimdir vuslatım, dünyadaki aş değil.
Yükümdür imtihanım, topraktaki taş değil.
Gözümden akıttığım mürekkeptir yaş değil.
Şairler defterlere günahlarını kazıyor.
Söyleyin ki bu gafil âh şiirin yazıyor.