Ah zaman! suya düşen güzelliğindir.
Yangınlardan kaçışan bezginliğindir.
Sonra,yosun tutmuş gözlerin var yaa!
Ellerimi yıkarken kaybolan kokundur.
Ah zaman! sisli ovalardan bir bir geçişin
Kederli yüzleri okşa,çocukları sevin.
Heybeli Adam heybesinde düğüm
Çöz çözebilrsen,bu zaman senin...
Uzun hayal köprüleri kurdu Sinan
Ah zaman sen nerden geldin
Bir sevgili, bir de mor düşler
Sonunda camilerden sela ile...
Yanlarında kendi zamanlarını alıp giden
Bize kalan kötü,kem ve siyah beden
Sus usulca uyu...
Mavi yeşil atlaslarda.
Kayıt Tarihi : 8.4.2006 11:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!