AH...
Kuru gül misalidir mihrâb aşkın acısı
Çile çekmiş coşkulu bir sevdanın sancısı
Hep ümitle yaşanıp geçen hüzün yılların
Şevk'i zemheri kılan acımasız kulların.
Mutluluk emelleri boşa giden zamandı
Amber kokan gönüldü...taş yüreğe sığmadı
Ey vefasız...sonunda pişmanlığı yaşadın
Seni seven o gülü...şiimdi çok geç anladın.
Kayıt Tarihi : 14.1.2020 17:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Besime Sedat](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/14/ah-243.jpg)
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)