Ağzını Öperim Yar! Şiiri - Dilek Mert

İçimi seninle dolduruyorum
Ağzını öpesim gelir yar!
Önce boğazıma kadar buz gibi serinlik kaplıyor
Siyah cümleler kuruyorum
Senden kaçmak isterken
Her defasında sana koşuyorum üşürken çırılçıplak ayaz bir gecede
En büyük eziyeti bile bile kendime yapıyorum
Bilinçsiz bir işkence
Bilinçli bir aşk
Kendimden kaçıyor sana yakalanıyorum
Benden uzaklaş
Her bir adımın gölge ediyor ardıma düşüyor
Biliyorum
Yabancı bir gönül kafesinin içine hapsoldun
Ne dersen de
Üşüyorum
Şiirlerimin gizli öznesisin sen
Yağmur yağdı içim ürperdi
Odamdaydım
Üvey bir çocuktum ben bu soğuk duvarlara hapsolmuş
Anımsadın mı beni
Hiç bir zaman senin odanın kapısından içeri alınmamış
Kapılarda bekletilen
Beklemeler bana kaldı
Gece gündüz bekledim sen gelmedin
Geceye meydan okurcasına şiirler yazdım seni üzerime çektim
Geleceksin yüzüne emanet bir aşkın beyaz perdeleri çekik
Şimdilik körsün uyan
Sen geleceksin
Mahçup sesin titreyerek anlatırken anlatacaksın
Açılacaksın sen açıldıkça ben sana katlanacağım
Yine inanacağım
Kahrolsun yine kanacağım
Bir bıçak gibi saplandın
Ağlamam ben sen varken bekleme ağlamamı
Gözlerini okuyorum satır satır
Gözlerini dokuyorum
Gözlerinden dudaklarına ihanet düşüyor
Gittin değil mi

Ben sana üşüyorum ağzını öpeyim yar
Kendine gel sevgilim seni bıraktığın yerde bekleyeceğim...! ! !

(13.11.2012)