Ağzındı Şiiri - Gonca Özmen

Ağzındı
Çıplak duvar, mahrem kapı

Ağzındı
Doğmamış dizeler getirip bıraktı

Düşen iki sözcük bir mezar kazdı
İklim değiştirdi otlar kendiliğinden
Gördüm ağzın yaprak kırgınlığı

Ağzındı
Yıkılan ceviz ağaçları gibi
Kolları bacakları düzeltilmiş bir ölü

Tüm sesleri toplayıp gitti
Ağzındı
Sokak çocuğum eksik göğüm

Ağzındı
Ve çocuktuk hâlâ sevişirken
İki oyun arası

Ağzın, Gotik çağım