akşamın van gogh saatleri
limandaki geminin ilk yolcusuyum
öyle gönüllü...
üzgünüm...
gitmek
kaçmak için değil
zaten sen çoktan gitmiştin
umutsuzluğun en hayırsız adasını
martı kanatlarıyla dolanır durur zaman
dilimden geri dönmeyen oklar uçup gitmiş
sonra gece
sımsıkı karanlığı döküp taşırıp
veda edenlerin ellerinde sallandım mendil diye
bu benim cezam
ama sen de yanacaksın
ağzımı bıçak açmayacak
Kayıt Tarihi : 27.5.2006 16:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tek yolcusuyla
hibe etti denize
kendini
gönülsüzdü
ama haberi yoktu
ağzını açmıştı çoktan
bıçağı bilemesinden belli
şimdi ben özgürce anlatsam şiirin demediğini yakalanır kaçaklığım..
Yalnız ben ilk feryadında imdada yetişeceğinize inanıyorum nedense..!
okumaktan keyif aldım..
Kutlarım..
sımsıkı karanlığı döküp taşırıp
veda edenlerin ellerinde sallandım mendil diye
Mendil diye sallanmak... vedaların ardında daha bir vurmalı insanı...
Güzel şiir. Tebrikler
Saygımla
Sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (5)