Ağzımdan Kaçırdım!

Artık sus dedim, yüreğime,
Ben duyduklarımı yazmaktan yoruldum!
Dedi, sen ne diye beni yazdın?
Gizli olandım, bilinmem sence iyi mi oldu?

Kimse seninle konuşmazken,
Beni aradığında, hep yanında bulundum!
Diyecek bir sözüm kalmamıştı,
Hiç susma dedim, seven sevilenini buldu.

Tükenmez kalemler tükendi,
Konuştu konuşulanı, üşenmeden yazdım,
O varken yalnızlığımı unuttum.
Yazılanlar mı, onları da ağzımdan kaçırdım!