Ağzımdan Kaçan Cümleler Şiiri - Emre Ozd ...

Anlamı bilinmeyen yoluculuklar başlıyor,
Yıllar da kaybedilenler şimdi yollarda aranıyor.
Eskilerden tatlı bir acı hatıra kalıyor,
Söz oluyor, sözsüz oluyor.

Adına Aşk denince yürekte,
Ne söz, ne gurur kalır geride.
Adım başına sen düşersin,
Parsel parsel kalır yüreğinde.

Bir dudak şehvetiyle yaşlanırsın,
Ömür geçer, derler ya “Biter Her şey”.
Kendini ararsın kendinde,
Adına ben “Eringeçlik” diyorum sen ne dersen de.

Şimdi çöplük misali atılıyor eskide kalmış gurular,
Sevgiden yana liğme liğme anılar,
Aşk’la bitirelin bir ömür, birkaç şişe yudumlanamayan şarap.
İnanılırken gerçeklere neden bunca isyan neye bunca kırılganlıklar.

Bir yanda ismine kıyamayıp Aşk’ım denilen yâr’lar,
Diğer yanda yakıştırmalarla biten umutlar.
Oysa söz kalır geride,
Onca kelime kalır, O’nca.

Şikâyetler, anılar, verilen sözler,
Unutulmaya çalışılan sevgililer,
Kalır geride Kördüğüm olmak isteyenler.
Bırakılmışlıklar, tek başınalıklar,
O’nca aşağılık rüyâlar, düşlerde sevmeler.
Bilirim benden gidenler hep senden gelirler.

Şimdi söylenilenler her şeyin tekrarı,
Bir sonraki filme geçemeyen sinema gibi.
Değmesi beklenirken çekip giden EL gibi.

Ben Bir Selvi Boylu Yârdan Ayrılamadım
İşte sana yemin, Sende Ayrı Ben Bir Mekan Kurmadım.
Daha Bir Gönüle İkrâr Vermedim,
Evvelim Sen Oldun Ahirim Sen.