bir yanlışın, bütün doğruları kendine çevirdiğidir...
yeniliğe giden yol beni yürüse
duvar kendini örmekten bıksa
geceleri çatısı açılan evde bulsam kimsemi
kara taylar yağmur altında yürüse
kavuzda sır saklar gibi ürkek ve gergin
ufalayıp versem güçlü duygularımı
antik çağları yüklenmiş suya
dökülsem
haritanın neresinde doğdum kim bilir
bilsem, nefesin nefesle kesiştiği hâleyi
ve tutabilsem aklımda
pişebildiğini çiyin
artık duramam, atalarımın ortak mirasında
kanlı bir levha gösteriyor
kuzeye bakan gölgemi
gözü kapaksız çöle neden gidilir
körelmiş bıçakla kestiler sözün etini
yeniye giden yol beni yürüse birgün
çivitle yüklü gemiyle bağlansam göğe
dağılsam, inlesem, boyansam o gün
binlerce aynada gördüm, işaret ettim kendimi
.
Kayıt Tarihi : 11.12.2024 14:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!