Düne kadar dost diyenler,
Bugün niye düşman oldu?
Veda etmeden gidenler,
Başka binecek at buldu.
Düşenin dostu olmazmış,
Düşünce mi böyle oldu?
Düştüğümü nasıl duymuş,
Düne kadar, bende doydu.
Dostluk, arkadaşlık yalan.
Her insanın bir postu var,
Bir ben miyim posta kanan,
Kök salmışlar asalaklar.
Sütten artık ağzım yandı,
Dostta yalan, arkadaşta,
Bende yalnız, bir ben kaldı
Toprak yalan, taş da yalan.
2024
Kayıt Tarihi : 29.10.2024 20:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Musab Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/10/29/agzim-yandi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!