sere serpe yatıyordu gölge de
güneşi süzerken kara gözleri karaydı
huzur arıyordu papatya yaprağında
yeşil bir dal kopardı gülden dikenli
öptü kokladı çarpıldı rengine
güneşe koştu batarken
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum