Esrarın var, rengin var, amanın var.
Elem elem senin de hüsranın var.
Gün batar gün doğar, ömür biter amma...
Umudun elinde bir ummanın var.
Ömür seferin geçilmez kalınca.
Ukdesi, ruhuna bir kez vurunca.
Geç zamanı güç anı, tez sarınca.
Ellerin değdiği bir toprağın var…
Yâdın tutar hatıran var, her izde.
Hüznün kaldı, boynu bükük nergiste.
Ağustosun bir adı var… Nerdesin?
Derdin kaldı, açacak her filizde…
Konar-göçer bu elde neyin vardı?
Avuçlardan amin’li Fatiha’lardı...
Anmak yâdın tutmak, taşın var amma…
Seni göğsüm değil toprağın sardı!
Kayıt Tarihi : 20.8.2015 02:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!