Ağustos Şiiri / Kanıyorum Ben

Demlenirken gözlerinin renginde,
Aşkının nârında da yanıyorum ben,
Ağustos sıcağı bakışlarında,
Aşkının sihrine kanıyorum ben.

Gittiğinden beri yaban ellere
Kapıldım giderim taşkın sellere.
Belki gelir diye her gün yollara,
Bakarken adını anıyorum ben.

Unutmak mümkün mü? o son ved a'nı,
Ateş-i hicrânla yaktığın canı.
Sen olmadan geçen bütün zamanı,
Sensiz yaşanmamış sanıyorum ben.

Hayalin canlanır her gün her gece,
Ruhumu kuşatır yerli yerince
Bu sihir bu tılsım. Eylül gelince,
Bitecek diyerek kanıyorum ben.