Ağustos Şafağı Şiiri - Özdemir Aydın 2

ay yakmış yüreğimin menfezini
boyumdan büyük suç
güneşi öldürdüm, elimde yanık izi
günahkârım....!!

başımı yasladım yokluğuna
türkü kırığı sesini dinlerken
ikindi gölgesinde sensizliğimi uyutuyorum...

sevecek kadar sarhoş
sözcükler mahzun
gözler kahır gülü
buz tutmuş gönlümün deli çağlayanı
bir turnanın kanadına yazılmış
literatürün en eski lehçesiyim
seni ağıtlıyorum...

ayaklarına indirirken gökyüzünü
kızıl bulutlar
dolunay kaçağı geceler
nemrut ateşinden gebe mecruh nesil
içinde zonklayan bir sancı
kurmay duruşlu şiir
....ve aşka meyyal afyonlu bakışlar.
şaşkın, üzgün, yaralı.
elimi bırakma,
ooyy !!
oyy benim ağustos sıcağım...