Ağustos Rüzgarı Şiiri - Fatih Işık

Gecenin bu vakti,
Uykusuz kalmama sebep oldu,
Geçmiş kitabımdaki silikler..

Ne kadar masummuşum meğer..
Resimlere bakıp,
İnsanları hatta bu sevdiğim olsa bile
Kestirmişim..

Hiç kimse bana inanmıyor..
O hep aynı kaldı,
Sen bahane arıyorsun deyip,
Onu hala sevdiğimi sanıyorlar..

Çelişkileri gidermek için;
Resimlerle,şiirlerle,şarkılarla
Gülmek,ağlamak ve gözümü yummak,
Sonra da hayalimde
Bütün gücümle ona sarılmak yaptığım..

Eğer kokusunu alıyorsam,
Eğer nefesini hissediyorsam,
Anlarım ki onlar yalan söylerler..
Çünkü o hala burdadır,
O sevdiğim
Hayali gerçeğinden daha değerli olan
Uğrunda sayısız delilik yaptığım kız..

Olur ya,
Bir gün kokusunu alamam,
Nefesini kaybederim..
Belki de güzeldir benim için.
Çünkü o bedenine dönmüştür
Dirilmiştir ve beni anlamıştır..
O zaman rüzgar kesilirim ona,
Ağustos rüzgarı..

Belki de kötüdür benim için..
Bedeni ele geçirmiştir onu
Ve o değersiz şeyi sevmem için,
Beni kötü bir şekilde büyülemiştir..

O zaman da
Halim nicedir bilemem..
Çünkü ben o ruhsuzu,
Sevemem..