Beyazın ötesinde durur
Dilin suyunda bir çiçek
Morlukları dökülür, ölü güz kanatsız kalır
Benim yazmadığım o mavi gökyüzü
Ulaşamadığım sözcüklerin yunağı
Arı bencillik;
Kendi değirmenimin suyunda yıkanan
Taş ve tohum
Çoğalmanın ağustos palamarları
Sesten öte
..........
..........
Kayıt Tarihi : 23.3.2002 03:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!