Agsc sevgisi Şiiri - Mehmet Çağlayan 2

Ağaç Sevgisi
Bir zamanlar dostluk kurdum ağaçlarla,
Tanıştık, uzun boylu kavaklarla,
Salkım söğüt darılmış toprakla,
Eğmiş başını, saçını sarkıtmış sulara.

Sessiz sedasız dinlerlerdi beni,
Aşı için kestiğim bağ fidanı,
Ağlar dökülürdü toprağa gözyaşı,
Sonra coşar yarışırdı çubuklarla.

İnce kalın demez keserdim onları,
Hiç itiraz etmez yansa da canları,
Bilir artık yapılacak aşıları,
Sevinçle büyürler yeni dallarla.

Zamanla içli dışlıydık onlarla,
Dertlerine derman olurdum aşılarla,
Elma, armut, kiraz hele kayısılarla,
Hoş meyve yetiştirmek insanlara.

Ağacın faydası, saymakla bitmez,
Güle ev, bark, gemi, kitap, söz yetmez,
Dünyada her yerde uygarlığa hizmet