Ağrıyan bir tek yerim Şiiri - İrfan Sari 2

ağrıyan bir tek yerim

soyun ve gir koynuma
lambanın fitili içine çeksin alevin özünü
karanlık loş
kirli beyaz bir kısrak ol
koş damarlarımı

dünyayı gamzelerinde eritelim
kirpiklerin kervan akşamlarında
kalan güneşi toplasın.
doğduğunda memelerine ay
sunduğun şarap kızıl, sunduğun şarap demli.

ay doğar kasırgadan kaçmış bulutların arasından
soyun ve gir koynuma
yalnız soluduğum yılların
sırtımda bıçak sapı
ağrıyan bir tek yerim var
oda sen

kum fırtınası gelir takılır sesimin soluğuna
felaketim imzasını atar
tetikten boşalır emir
kurşunlar ekilir göğsümün tarlasına
çiçek al
gül kara

gelir yurdumun ayasına duygulu gülmeler
önce cebimden resmin havalanır
sonra kalbim canımı alır içine
soyun ve gir koynuma
pul pul mercan

derin kuyulardan havalanan uçurtmalarım
parmaklarımın his eden uçları
ve saçlarıma misafir cümle
bana topladığım rüyaları anlat
soyun ve gir koynuma
bahar gitmeleri tuttu
hazan sararır
kış beyaza

ama yıldızları biriktirdim kasıklarıma
geceyi tenime sürdüm
bilmediğim masalları kim anlatır bana
ateşimden kavrulmuşum
külüm közden gelir
soyun ve gir koynuma
serpiliyor akşam.