Ağrısız Şiiri - Mahmut Karahan

Geceye parlıyor
Sahilde ki yalnızlık ateşi
İlerledikce zaman
Çıplaklaşıyor hüzün

Sokağın yalnız çocuğu
Geçiyor gözlerimin önünden
Ay dedeyi takmış koluna
Yıldızların hemen altında
Geceyle dertleşiyor
-
Bakışları sığmıyor yanan ateşe
Paslanmış düşleri
umudun sesi yankılanıyor geceye...
Yalnızlığın külleriyle sil diyor
Paslanan düşlerini
Öyle sıkı silki
Ağrısız ölsün düşlerin
Uyanmasın umudun
-
Sahilde yandı
Yanağımı ıslatan düşüm
Yerle gök arasında dumansız kaldı
Yüreğimdeki közü,söndüren gözüm
Sonra buharlaştı gök yüzüne
-
Islık çaldın korkularına
Sessizce süzüldün gözlerimden
Korkmadım seni kaybederken
Yüreğimden düşürmeden