Agrin Şiiri - Hamza Bağçalı

AGRİN

Ah agrin,
Ne zaman seni anlatmaya kalksam
Duygularım erozyona uğrar
Aforizmalarım azar.
***

Agrin her gece uykuya dalar
aslında numara yapar
yastık altında ölümler biriktirir.
sır yüreğinde kırmızı balıklar boğar Agrin

ölüm vadisi çamur içinde,
çamurdan adam yapacak yaşta
masumiyeti sınanmış
azap sağanakları altında Agrin
bulunamayan bir enlemde
hiçbir toprağın parçasında
belinde dağılmış saçların
kırmızı fistan üzerinde
oyyy agrin
en güzel çağında vucundun,
yeşil koruğu senden bilirim
asma kıvrımlarını,
tatlı ekşi sevişmeleri

savaşın bütün çocuklarnı emzirirsin Agrin
sütüne su katarsın
o yüzden kolsuzdur Hengov
kördür bebeğin.
sen her gece Agrin başını soğuk mermere koyduğunda
sen hep yalan söylersin!
bir düşün sancısında
sen her gece bombalar doğurursun.
ayın şavkında mayın gülleri toplarsın
sen bütün anadilinde sevişmelerin
henüz okşanmamış bir aşksın
gözlerinin kederinden ürkekçe sıyrılan
gögün sonsuz maviliğinde
sen her gece bir yıldızın koynuna gidersin,
oyyy Agrin,
ince belinde elleri var güneşin
rask eder dudaklarında Yusuf,
görseydi meram dilenirdi
güzel yüzlü adamlar.

Agrin her gece uykuya dalar
aslında numara yapar,
elinde naylon torba
halepçe’de Sülemaniye’de Hewler’de…
bayram şekeri toplar,
agrin başını her yastığa koyduğunda
içimde bir çocuk
avaz avaz ağlar.

Agrin uykulara dalar
filistinde bir çocuk ölür
sen sustun
herkes duydu agrin
acının kalbinde ölü bebek siluetleri
mor çarıkların öksüz kaldı
dağlarına ölü al balıklar yağdı Halepçenin.

hb*