Bilmedi hiç kimse, bende ki seni,
Yat‘sıca söylenen, ağrıma gitti.!
Bilmezler ayrılık, sebep nedeni,
Ortada dillenen, ağrıma gitti.!
Yüreğim burkuldu, laf söz edene,
Acılar giriyor, böyle bedene,
Kanlarım dellendi, lafı diyene,
Hürafa edilen, ağrıma gitti.!
Gülden cefa görse, bülbül sevdalı,
Bin pişman olmuyor, nazı edalı,
Sözler fayda etmez, ne de faydalı,
İçimde kırılan, ağrıma gitti.!
Son arzumu sormazlar, neden bana,
Arının çiçekte, yaptığı bala,
Ardından bir damla, yaş akar amma,
Ellerden denilen, ağrıma gitti.!
Perdeyi kapattım, gönül bakçemde,
Yılları yükledim, sırt’ım heybemde,
Sitemin okları, yürek hanemde,
Yadlardan sevilmen, ağrıma gitti.!
Bir hissim kalmıştı, bende kapalı,
Bir busse verip, kapıdan çıkalı,
Ellere kızdım, arkandan atalı,
Kötüydü denilmen, ağrıma gittti.!
Ateşler düştüğü, yerde yanıyor,
Kanları akmıyor, tek tek damlıyor,
Miadı yaşamdan, murad almıyor,
Kenara atılmam, ağrıma gitti.!
16.03.22 / Saat 11,44
MİADI (Mehmet AY)
Kayıt Tarihi : 22.3.2022 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!