Ağrıma gidiyor! bu kokuşmuş çürümüşlük
Hiç onur kalmadı, kalan sadece şerefsizlik
İnsanca yaşamda bitti; üstüne üstlük
Canlı canlı hepimiz toprağa gömüldük
Ağrıma gidiyor! dünün solcusu; liboşlar
Çıkar uğruna olmuş ele uşaklar
Nerde kaldı davan? Ey devrimci kuşaklar!
Hiç olmazsa sessiz kalın be alçaklar!
Ağrıma gidiyor! kalemini satan yazarlar
Şimdi görseniz onlar; ne yaparlar?
Çıkar, ödül uğruna yalan yazarlar
Gözlerini kırpmadan vatanlarını satarlar.
Ağrıma gidiyor! vicdansız hakimler
Menfaatları için, adaleti terkettiler
Hak, hukuk hepsini yok ettiler
Bu bencillikle makamlara çöreklendiler.
Ağrıma gidiyor! şu duyarsız sanatçilar
Sanki bu vatanda hiç yaşamadılar
Halka sırt dönüp, köşkde eder kahvaltılar,
Bir kemikde sen kaparsın koşun be yalaklar!
Agrıma gidiyor! omurgasız duranlar
Ne kaldı? gerisi ölüm, be korkaklar!
Yok mu? bu vatanı kurtaracaklar?
Yurdum da tütmüyor artık ocaklar!
Kıyamet koptu kopacak beyler!
Sizi hunharca parçalıyor köpekler!
Nesliniz mi? yarın sizi lanetliyecekler!
Bu son çağrıdır, coşsun artık bütün yürrekler!
Kayıt Tarihi : 17.11.2011 23:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!