***Ağrıdı sevdam*** Şiiri - Rukiye Küçük

Akşamlardan hüzzam bir akşam
Akdeniz sırılsıklam
Ay geceden firari
Zehir zemberek susarken, dudaklarda her kelam
Yeniyetme bir poyraz doğuyor, perdeyi kıpırdatan
Varlığı mıydı yokluk, yokluğu muydu varlık
Tomurcuklar biçtiğim, gözlerdeki selamlık
Kavramların gölgesinde, yas tutuyor her meram
Çisil çisil ağlıyorken asuman

Anlatamam
Göğsündü zulam

Mevsimlerden buzul bir mevsim
Şakaklara yağan kar
Sanırsın çağlayandan, su değil kahpelik akar
Keder biçiyor kader, oysa aylardan ekim
Diğer aylar beyhude, eylüldeyim nitekim
Dönüşü yok geriye, yerinden oynadı taşlar
Cümleler kırılgan, ekmeğe katık yaşlar
Bilmek miydi anlamak, anlamak mıydı bilmek
Yoksa tek anlam ile bir bütünde bilinmek
Öznelerin dehlizinde, kayboluyor manalar
Ummana karışırken, vadide ki ırmaklar

Anlatamam
Kirpiğindi sılam

Dizelerden bela bir dize
Kehribar misali saçlarının rengi
Elleriyle raks ediyor, perçemlerin ahengi
Dudaklarında mey, nefesinde ney, gözlerinde kan
O sessizlik ki; gök kubbeden yüreğime akan
Sualler patikadan, sürünerek geldi
Cevaplar sabırların, boynunu eğdi
Duymak mıydı işitmek, işitmek miydi duymak
Sükût ile aleme, bu efkârı duyurmak
Seslerin limanından, sözler gemiye bindi
Kıyamete an kala, girilen bir kabirdi

Anlatamam
Ağırdı sevdam

Ve şiir yazıyordu bir şiir adam
Ağrıdı sevdam

Rukiye Küçük