Ağrı'ya Sesleniş Şiiri - Şevki Atik 2

Ne yücedir gönlün, Ağrı’lım senin
Dört mevsim yerdedir sofranla sinin
Ferhat ile Şirin, Siyabend-u Xecı senle bilinir
Dile destan Efsaneler sendedir.

Narin narin oynar gelinler toyda
Avdal-ı Zeynik-i yaşar dünyanda
İshak Paşa güler senin koynunda
Kültle Türkün zaferleri sendedir.

Olsun kışın, karın, gülen yüzümsün
Sen ağuyu şerbet yapan sözümsün
Merde merhem, namerde de lazımsın
Karın, buzun, uzun kışlar sendedir.

Tandırında zehir olsa aş yerim
Her kültürde bir güzellik var derim
Nuh Tufanı kalksa, yinede jirim
Tandırında lavaş ekmek sendedir.

Yüce dağlar aşar, delidir başın
Murat coşkun akar, yamandır işin
Can alıp, can vermiş, kavim kadaşin
Yiğitlerin gurbet çeker, hasret sendedir

Ovaların koyun, kuzu meleşir.
Harmanlanmış derdin, karla boğuşur.
Dengbejlerin turnalarla söyleşir
Başı duman, Ağrı Dağım sendedir.

Efsanesin, söz dilekle demlenir
Ehmed-ı Xan-ı, Mem-u-Zin’le söylenir
Nuh Peygamber, Beyazid’de dinlenir
Nane, kekik kokan Süphan sendedir

Balık gölde sevdalanır dillenir
Kayak, koşu, toylar senle ünlenir
Baharında çayır, çimen güllenir
Mevla’yla buluşan diller sendedir.

Şevki atik /
Jirim- Becerikli, yiğit