Ağrı İli Destanım Şiiri - Nazır Çiftçi

Ağrı İli Destanım

Büyük Ağrı, Küçük Ağrı
Ağrı’yım. Ben, sevinçliyim.
Mutluluğum Ağrı
Umudum Ağrı.
***
Tarihi
Bir İlim,
İl bizi bırakmaz
Biz Ağrı’yız.
Sev, sevil, sevinin.
Ağrı benim, senin.
*
Güneşi tepesinde taşır
Dereleri harıl harıl
Akar akar ısınır.
Boşa akmaz!
Çayırlarla yarışır
Çalılarla yarışır
Halkın sevgisi gibi
Suyunu verir, içirir,
Otları dimdik dirilir
Çalıları yemyeşil boylanır.
*
En güzel bir il
Gönlü, ruhu güzelliklerle dolu.
Çok şirin İl.
Ağrı sevincim, Övüncüm.
Anadolu’mun Güneydoğu kolu,
Ağrı İl’dir, sevgidir, birdir.
*
Hititler, Mittaniler
Artik Köyü’ne gelirler
Beğenirler, yerleşirler
Köyü ve köy civarındaki arazileri bölüşürler.
Köyü severler.
Köy büyür, yerleşenler büyür
Ağrı benimsenir
Ağrı sevilir.
Ağrı bilinir.
*
Rüzgârı ılık ılık eser
Suları şırıl şırıl, pırıl pırıl akar.
Tertemiz yer,
Tertemiz ovalar, dağlar
Yaylalar, platolar.
Ağrı, tertemiz İl,
Mühürlü İl,
Kimsenin yanmaz bağrı.
*
Rahat rahat yaşanırken
Asurlular, Urartular
Kimmerler, İskitler
Persler, el değiştirirler.
Yer değiştirirler
Ağrı Büyük, Ağrı küçük
Sevgi kocamandır. Ağrı, ormandır, dumandır.
Ağrı, yürekteki sevgidir.
*
Çok uzak bir İl, Var olan bir İl.
Hatıralarla yaşayan
Hatıralarla büyüyen
Yürek sevgisi. İnsanlık sevgisi
Ağrı, yer değişmeyen sırdır.
Ağrı büyüdü
İkiz kardeştiler,
İstila edildiler
Kırıldı kalpler
Zapt edildi kaleler,
Ağrı, büyüdü.
*
Dağlık toprak yerinde
Gelenler derininde
Bu çok dağlık Şehrim
Herkesi ağırladı.
Konuk etti.
Güzelleşti, gelişti
Ovalarında, yaylalarında
Vadilerinde, yamaçlarında
Koyun kuzu meleşti, koçları toslaştı,
Mandaları, tosunları güreşti,
Ağalar depreşti, Zenginleşti.
*
Toprağın ağaları
Metre metre üleşti.
Ağrı; sırma kemerli bir gelin kız gibi
Serpildi, büyüdü, gelişti.
Güzelleşti.
Gözler oynadı
Mermiler uzaklara erişti.
Mermer delindi, Ağrı, gelişti.
Ağrı, büyüdü
Ağrı, güzelleşti.
*
Büyük İskender, durur mu?
Turnayı gözünden vurur mu?
Ağrı, Onun için onur mu?
Evet, evet.
Geliverir Ağrı’ya
Büyük Ağrı, Küçük Ağrı
İskender’i kucaklar,
Yanar, tüter yeni ocaklar.
İskender, her yerine yayıldı
Suyuna toprağına bayıldı.
Gönlü, günlü günde
Gönlü, Aylı gecede.
Ağrı, servet
Onun için büyük servet.
Yaylalarına sürüler sürdüler
Ağrı’da yaşayıp hayat sürdüler.
Ağrı verimli
Ağrı Devlet.
Koyun güttüler, kuzu güttüler
Sığır, buzağı güttüler
Ağrı’yı büyüttüler.
Ekmeklerine peynir dürdüler
Ekmeklerine
Yağ sürdüler.
*
Kışın damlarından
Metre metre kar kürüdüler.
Kışın iki metre karda, kızaklarla ot sürdüler.
Emekleriyle büyüdüler.
*
Hey gidi Dünya hey!
Umutlar geleceğe açtı
Önce gelenler nerede?
Nereye kaçtı?
Bakın yetişecek çiçeğe
Bir sıkımlık limon gibi
Bir sıkımlık elma gibi
Ekşi tatlı sevgiler vardır. Herkesin kalbi, Ağrı’yı sevdi.
Ağrı, dağlar arası
Ağrı, gözler karsı.
Ağrı gönül yarası
Ağrı, en güzel Şehir,
*
Roma, Partlar, Bizans, Sasaniler
Tepeden-dereden, dağdan- yamaçtan
Çaydan- ırmaktan
Dolaşıp Ağrı’ya inerler.
Havasını teneffüs edip, şenlenirler.
Suyunu içer dinlenirler
“ DWİN” merkez yaparlar
Yurt edip milleti toplarlar.
*
Ah Ağrı, vah Ağrı!
Başı duman duman
Kime oldu ki vatan?
O zamandan
Binlerce şehit yatan,
Öz Yurt1
Kurt, dumanlı günü sever, Ağrı dinmez
Ermeniler, çok över.
Ağrı Ağrı, sensin sinemim bağrı!
Yerleşirler, gelişirler.
Ermeniler, sahiplenir.
Öncekiler iplenir.
*
Yolları ince ince
Keçiyolları.
Dar dar incecik
Tepecik derecik,
Yol çiçekleri güller açar
Gonca gonca.
Burcu burcu kokar
Hayran kalır görenler
Gelip gidenleri bilenler
Onlar ki bu İl’i sevenler!
Severler.
Kalmaz, sana Ermeni diyenler
Kucak açar
Sofra değişir, taht değişir
Aynı yoldan gelenler; Bizanslılar:
Soğuk suyun içerler
Dar yolları geçerler
Ekinleri biçerler, Çiçekleri koklarlar
Güllerini toplarlar,
Ağrı’ya yerleşirler.
*
Tan yeri ağarırken
Gökyüzüne pencereden bakanlar olur.
Yaşadıkları kadar yaşarlar.
Bizanslılar,
Rahat huzurlu.
Suyunu içtiler buzlu buzlu,
Yolları kıvrım kıvrım, tozlu tozlu.
Ağrı, davarlı- kuzulu
Sığırlı buzağılı
Bir de ne görsünler! Selçuklular…..