Ağrı Eteklerinde 2 Şiiri - Harun Yöndem

Ağrı, kalk uzandığın yerden
Şöyle bir silkelen arslanlar gibi
Dök üzerindeki asalakları
Paklanıp otur yerine yeniden.

Ağrı, fışkırsın üstten karnın
Lavlar dökülsün dört bir yana
Yenilensin kırların, eteklerin
Yeniden açılsın ak çiçeklerin.

Bilirim gözlersin Revan’ı, Nahçıvan’ı
Yüzersin kadim zamanlar denizinde.
Nuh’un gemisine rastladın mı sen,
Kurtuluşu yaşadın mı nefsinde?

Ah Ağrı, nerede o şanlı fecirler?
Nerede o ulu atlar, başbuğlar
Geçip giden devirlerin içinde
Murat’lar, Kanuni’ler, Yavuz’lar.

Tanığısın sen bin yılların
Kutalmış’ın, Çağrı’nın, Alparslan’ın
Ferhatların, Mecnunların, Memlerin
Ahmed –i Hani’nin, Celal’in, Zinlerin.

Bilirim beklersin, sabrın taşmadan
Geçer bunlar dersin, aldırma, boşver
Başın dik olsun hep bencileyin
Topraklarda ancak soylu tohumlar biter.
Ateş söner, yağmur diner, ay çıkar.