Ağrı Dağı, sen hep böyle dur!
Neler olur, yeryüzünde bilirsin.
Yeraltı sence de bir tahmin midir?
Kimler bilir, kimler yazar, kim okur?
Akşam üstleri başında bir poşu
Yüzünde ince bir tül
Omuzlarında günün yorgunluğu
Akşamın mor hüznü
Sabahların mahmurluğu
Bazen üşür, üşütürsün..
Bazen ısıtıverirsin içimizi
Bazen başında ıslak bir duman
Eteklerinde hüzün
Yamaçlarında kar
Buzulların vak’anüvis: anbean.
Ah Ağrı, filozof mu oldum ne,
Sana baktıkça sabah akşam.
Söyle n’olacak halimiz,
Geçecek mi bu zor zaman?
Kayıt Tarihi : 24.3.2016 01:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!