Ağrı dağı…
Iğdır ovasının en güzel yönlerinden biridir. İnsanı dünyevi telaşlardan alıp, tefekküre daldıran her zerresinde çeşitli güzelliklerle donatılan bir dağdır.
Hemen hemen bütün evlerin pencerelerinden görülen, canı sıkılan insanların her fırsatta seyre daldıkları vazgeçilmez bir manzaradır.
Dört mevsim zirvesinde bir örtü gibi bulunan dağın eteklerine yağan karlarla kışın gelişi haberini alır insanlar.
Evler yapılırken pencerelerden ağrı dağının görünmesine dikkat edilir. Kıblenin yönü belirlenirken Ağrı Dağı’na bakılır.
Sevgilinin hasretini çekenler; bazen bir pencere kenarından, bazen yürürken, bazen tarlada çalışırken bazende Korhan Yaylası'na giderek, Ağrı dağı'nın eteklerinde dolaşarak sevdiklerinin hasretini sineye çekerler.
Ve bende sevgilinin aşkıyla yanan her insan gibi sevgilinin hasretiyle Ağrı Dağı'nın her zamanki muhteşem manzarasına bakıp geride bıraktığım zamanın muhabesini yapmaktayım.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
