Ağrı Dağı Etekleri Şiiri - Mehmet Eyüboğlu

gece yarısını vuruyor saarler içimde
nerden geldiğini bilmediğim acılar
nereye gideceğini bilmediğim duygular
bilmiyorum
tesadüfi uzaklıklara boğuldum
sen geldin yine aklıma...
üşüyorum...
kalkıp gitmek istiyorum ama nereye?
bilemezsin içimdekileri
hemde hiç birini
kapıdan kovuyorum seni,
bacadan geliyorsun.
sen hiç bilemezsin içimde ne kadar olduğunu! !
sen hiç göremezsin içimde nerde olduğunu! !
çekip gitmek mecburi..
bugüne kadar hiç söylenmemiş bir cümlenin gizli öznesisin,
ben de bu cümleye sonradan girmiş belirsiz nesne.
beni bulan sorular hep belirsiz ve saçma
seni soran sorular hep sınırsız ve gerçek..
bilemezsin içimde neler olduğunu
bilemezsin neler düşündüğümü
kelimeler boğazımda muallak,
kimi yanlış kimi yarım yamalak
ellerin titremekte avuçlarımda
ve gözlerin
sanki hiç sönmeyecekler gibi
hele bana bakınca
hele benimle konuşunca
saat sabaha az kaldı içimde
belki bir gün daha geçecek sensiz yarın
belki de baştan sona sen olacak
ama içimde hep akıyor zaman
gitmenin de vakti gelecek elbet
ama bir gün,
dünya küçük,
bütün yüklerimden kurtulup
bütün kamburlarımı atıp
sınırsız bir ülkenin masmavi kumsallarında
engin denizlere bakıp seninle hayaller kurmaya,
bir bardak sıcak çayı ellerinden içmeye,
ölümü unutup sanki hiç bitmeyecekmiş gibi,
sanki mercan gözlerine bakmaya,
hilal kaşlarından yay,
siyah kirpiklerinden ok yapıp,
her gün bir melek öldürmeye-sana benzemeye çalıştıkları için
and içtim.
saat sabahın bir vakti içimde
her yer aydınlık,
ama bir yanım varki işte o hep karanlık....

birden iğrenç bir ses duyuyorum
ve allahı anıyorum en ayıp hislerimle,
kalıyor bütün umutlarım bir başka geceye;

Koğuş Kalk! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !