Ne de dumanlı başın varmış senin,
Dağların yücesisin Ağrı Dağı,
İlk sen görürsün nurunu güneşin!
Karanlık içindesin Ağrı Dağı!
Her mevsim ak kar yağar üzerine,
Herkes hayrandır beyaz sarığına!
Senden yansır güneş nuru cihana!
Karanlık içindesin Ağrı Dağı!
Uzaklarda arıyorsun güneşi,
O pırıltılar nurunun akisi!
Mumlar aydınlatmaz imiş dibini,
Işığın kaynağısın Ağrı Dağı!
Senin suyun besler Dile, Fırat’ı,
Mezopotamya’yı, Şam’ı, Bağdat’ı,
Susuz gibi ararsın bulutları!
Suların Kaynağısın Ağrı Dağı.
Bosna’dan, Keşmir’den tepen görünür,
Kesilmiş fidanlar dizler dövülür,
Dağların dağından yardım beklenir,
Sen taşlardan beklersin Ağrı Dağı!
Sana erimek için bütün dağlar,
Sökülmüş yerlerinden yürüyorlar!
Yeter artık ayağa kalk diyorlar!
Ne ağır başın varmış Ağrı Dağı!
Kayıt Tarihi : 11.12.2010 18:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!