Ağrı Dağı Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Göklere başkaldıran Türkiye ‘dir
Ağrı Dağı.
Yakıştıramamıştır yerlerde sürünmeye kendini,
Yayla olmaya, ova olmaya, vadi olmaya,
Şu olmaya, bu olmaya.
Onun için secdeden sonra
Selama kalkmıştır
Haktealaya.

Bulutlar öpüp durur yamaçlarını
Yağmurlar çisil çisil ağlarken ayaklarında,
Gökkuşaklarıyla sarılıp sarmalanır bedeni
Hem kuzeyden, hem güneyden
Her güneş batımında,
Renkler çiçeklerle oynaşır durur,
Arılar kelebeklerle,
Yücelerden bir renkler sağnağı boşanır Ağrı Dağı ‘na
Hevenklerle.

Çiçekler birer armağan İrem Bağları ‘ndan,
Babil ‘in Asma Bahçeleri ‘nden çimenler,
Çayırlar Firdevs Cennetleri ‘nin çayırları,
Otlar; Otlukbeli ‘nin otları,
Bayırlar Çamlıbel ‘in
Bayırları.

Mağrurdur Ağrı Dağı dağ olduğuna, dağlar kadar,
Bakar bakar, gururlanır, yücelerden düzlüklere,
Sarar canıyla, ruhuyla ülkeyi
Ağrı ‘dan Edirne ‘ye,
Edirne ‘den Ardahan ‘a,
Ardahan ‘dan Sinop ‘a,
Sinop ‘tan Hatay ‘a
Sarar ezelden ta ebediyete,
Zerrece halel getirmeden
Heybete.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
MİTİL OSMAN isimli Serbest Şiirler 'inden 97-98/100)