Agresifliğin Bastırılmış İlhamı

Gölgelenen dağlar gibiyim.
Gem vurulan atlar gibiyim.
Bir bıraksa hüznüm,
Bir görebilsem arşınların ötesinde;
Huzurun hırçın yüzünü,
Asrın getirdiği isyanı baston yaparak.

Bir hışım, bir tekillik, bir özgürlük mücadelesi;
Bu yüzyılın kazanında yanmış,
İsyanı bastırılan kır çiçekleri,
Düşünmemek olur mu hiç?
Ümitleri filizlenirken ölmüş;
Genç bedende yaşlı ruhlarını taşıyan,
Bu hezimet dalgasının mağdur çiçeklerini.

Kim getirdiyse bu zulmü,
Alsın götürsün fersahlarca yerin dibine!
Kim cehennemin azabını çalıp getirdiyse yeryüzüne!
Çiçekleri ölüme terk eden,
Bu güruhu dayatan bizlere,
Canını veremesin Azrail önünde.