uzakta kalan bir kışın ardından,
susuz bebekler ölüme gidiyorlar,
babaları arkalarından-ne kadar uzak olsa da- içiyor sağlıklarına,
sözlerinde farklı geçmişlerin bedeli bozuk para kırıntıları,
mezesi; saflığın beyazında peynir, -ilk çocuktan kalma-
karanlığın içinde su-daha nice çocuklara-
ağlamak istiyor plaklar engel oluyor,
tarih bi kere daha ağlatmıyor erkek adamı,
yazıları üç bahar önceki terklerinden bu yana uğramıyorlar,
baharı takan yok zaten,
sarhoşluk sevdayla sevişiyor,
burası agora meyhanesi,
yaşanmıyor artık,
kalkıp gitmek istiyor ellerim,
uzaklarda bir beste iç diyor gözlerindeki sevgilere....
Kayıt Tarihi : 14.1.2002 21:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!