Kimseler korumuyor mezarımı
ve kimse anımsamak istemiyor beni
ölüm ülkesi gecesinde hiç
ulaşmaz bana canlı bir ses
Bir zaman ufacık bir kızdım
örgülü dalgalı saçlarım
uzardı omuzlarıma ve dururdum
sessizce yatak odasının kapısında
Güneş parlardı çiçekli duvar kağıdına
ve çocuksu tutkunlukla
bakardım aynadan anneme
tararken saçlarını sevinçle
Olof Lagercrantz (d. 1911)
İsveç Dili'nden Çeviren: İsmail Aksoy
Kayıt Tarihi : 15.11.2005 20:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!