Ağlıyorum seni hatırladıkça ey yıldız Kadın

Ağlıyorum seni hatırladıkça ey yıldız Kadın

Karanlıktı gecem senden önce
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey yıldız kadın

Ağlıyorum şimdi hasretinle
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey yıldız kadın

Güneşli hikayemizi hatırlıyorum sık sık
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey gözleri yıldız kadın
Göz yaşlarım olur yıldız ağladıkça güneş hikayemize

Yalnızdım senden önce
Çiçekler solsun sen solma
Ben ademin yalnızlığına cennet oldun
Ay gibi kaşlar takmış mevla sana
Ağlayayım seni hatırladıkça
Yaşları yıldız eder senin uğruna ağlamak
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey Kadın

Kuyularımdaydım senden önce
Güneşli yiğitliğimi hatırlıyorum seni hatırlayınca
Yıldız kadın
Ay kadın
İçimi aydınlatıyorsun
Güneşli eder seni hatırlamak insanın içini
Sofrasını bal eder
Yürüdüğü yolu gül eder
Geçen zamanı meyveli dal eder
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Yıldızlardan kaçmıştı güneşe
Güneştir hikayesi
En büyük en yiğit İbrahim gibiyim ağlıyorum şimdi

Güneşli zindanlarımı hatırlıyorum seni hatırlayınca
Ey yıldız kadın
Güneşli hikayen
Unutulmayacaksın
Hatırlanacaksın hep
Gecenin yıldızları seni hatırlatır bana
Gül kadın cennet gülü
Bahçelerin gülleri seni hatırlatır bana

Güneşe koşularımı hatırlıyorum
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Yıldız aşktan geçtim aşkların paşasına
Aşkından
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Yıldızlardan güneşe kaçmıştı
En büyük İbrahim gibi ağlıyorum

Hasretin çöllerini hatırlıyorum
Atam Adem gibiyim güneşli hikayemde ağlıyorum
Yusuf gibi ağlıyorum zindanımda
Sen bir gülsün kadın
Sen bir güldün
Ağlıyorum
Ağlatıyor ayrılığın
Saçların
Gözlerin...
Altın sözlerin

Ağlıyorum hasretinle
Adın havva olsun
Zelihadan da güzeldin
Sen güldün
Zelihadan da güzel güldün ey kadın

Güneşe hasretimi hatırlıyorum seni hatırlayınca
Yıldızdın
Ağlıyorum şimdi hasretinle
Karanlıklardaydım
Derindi karanlığım

Kördüm senden önce
Deli gafletimi hatırlıyorum seni hatırlayınca
Tek sen tatlı güldün
Güldün
Baharı senle tattım
Gaflet gömleğimi senle attım
Aşkı tattım
Işığı gördüm
Senle
Ağlıyorum hasretinle şimdi adem gibi
Cennetimi yitirdim

Kul da değildim senden önce
Himmet demiştim en ateşli kelimeleri hatırlıyorum seni hatırlayınca
Sözünde altın bulduğum
Gözünde ışık
Ve düştüm Yunusun dizine şiir şiir
Oldum hakka aşık
Olamazdım bir faniye aşık
Bir İbrahim gönülle...

İbrahim de değildim senden önce
Ateşe atılışımı hatırlıyorum seni hatırlayınca
Nice ateş imtihanlardan geçtim yanmadım
Yandım ey gül kadın senin gözlerinde
Gözlerinde yandı bir İbrahim gönül
Bir ibrahim gönül senin yıldız gözleinde uyandı
Güneşli hikayesinde
Geçti dikenli yolları gözlerinle
Altın sözlerinle
İbrahim gönül yıldız gözlerinde olsun hep
Ateşi tattı gözlerinde
Zeliha neyler gözlerin zeliha oldu bana
Putunu örten zeliha razı oldum zindanına
Ersin paşa aşka kaçtıkça gözlerinden
Güneşli imtihanım seninle olsun
Putunu örten zeliha razı olurum zindanına
Yiğittir yusuf gibidir benim gönlüm
Yıldızlardan güneşlere kaçar hep ibrahim gönlüm

Düştüğüm çölleri hatırlıyorum seni hatırlayınca
Sen gülsün
Gül için ağlıyorum
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Varsın vuslat olmasın
Gülüm oldun ya
Yıldız oldun ya
Unutulmaz oldun
Unutulma

Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Atam Adem gibi
Ağlıyorum kaybettiğim cennet için

İbrahim oldum zor imtihanda
Yanmadım kor imtihanda

Yiğit de değildim senden önce
Yıldız hikayelerimi hatırlıyorum seni hatırlayınca
Düştüğüm çölleri hatırlıyorum seni hatırlayınca
İbrahim olmak "Bakiyi sevmek
İbrahim oldun gönlüm
İbrahim oldum yakmadı ateş imtihanlar beni
Ben bir Bakiye olurum aşık
Yıldızlardan geçerim ben
İbrahimim ben
Ey yıldız kadın

Kalp ağrılarımı hatırlıyorum seni hatırlayınca
Güldü imtihanım gül sendin havva sen
Cennetten çıksam da ademim ben
Ben ademin yalnızlığına cennet oldun
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Ağlıyorum Adem gibi
Arıyorum Adem gibi
Benimde hikayem güneş gibi

Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Zindaydayım Yusuf gibi
Güldü gençliğim
Solan gençliğim

Ey güneş hikayeme yıldız olan kadın
Çiçeğin solduğu gibi solan
Ağlayayım seni hatırladıkça ey kadın

Düştüğüm kuyuları hatırlıyorum seni hatırlayınca
Gir aklıma sabah-akşam
Ağlayayım senin için ey kadın
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Cennetten çıktım ben de Adem gibi

Çiçekler solsun sen solma
Ben ademin yalnızlığına cennet oldun
Ağlayayım seni hatırladıkça
Hatırlayayım sabah -akşam
Ağlıyayım sabah -akşam

Yitirdiğim cenneti hatırlıyorum seni hatırlayınca
Evinin penceresinde
Yeşiller giyip çilvelenen kadın
Dev sevinç yaşattın bana
Ağlayayım seni hatırladıkça aşkı yıldız olan kadın
Gece -gündüz
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Kupkuru hayat çöller gibi sensiz

Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Atam Adem gibi

Kalbim diri değildi ondan önce
Ölüp ölüp diiriliyorum onu hatırlayınca
Ey bıyığı terlememiş genç
Ölürüz-diriliriz
Sorulur "dünyan nasıl geçti" diye
Sorulsun

Ey bıyığı terlememiş genç
Kadın gecemize yıldız
Onsuz tütmez ocağımız
Yastadır kucağımız
Kadın üzümlü bağımız...
Ağlatsın beni o gül kadın

Vuslat yaşamadım ya
Ağlayayım seni hatırladıkça ey gül kadın
Sabah-akşam
Kış ve bahar

Kıştı yaşadığım senden önce
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
En büyük Yusuf gibi

Uykusuz gecelerimi hatırlıyorum onu hatırlayınca
Bıyığı terlememiş genç
Ufukta belirince güneş
İbrahim gönülde silinir yıldız
İbrahimim gibi sadece "Bakiliğe aşkım
İbrahim olmak gül olmak
İbrahimlik bal
Aşkların paşasına geçtim aşkından o gül kadının
Varsın olmasın vuslat

Ağlayayım seni hatırladıkça ey kadın
Atam Adem gibi

Cennet istemez İbrahim olan
İbrahim olmak güneş olmak
Yakmaz İbrahim olanı ateş
Ağlayayım seni hatırladıkça gül kadın
Sönmez bu İbrahimin ateşi...
Önümde ateşler...

Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Büyük Yunus gibiyim hakkı buldum
Büyük İbrahim gibisin gönlüm
Kaçtın yıldızlardan güneşe
Sen Bakiye aşıksın

Düştüğüm çölleri hatırlıyorum seni hatırlayınca ben adem
Yine de unutulma sen
Gül oluşunla rüyalarıma güldün kadın
Elbisene yeşil yakışır
Gül yüzüne gül gülüş yakışır senin
Ben ibrahimin gecesine yıldız oldun ya
Ben bir İbrahimim oldum ya ey kadın

Sılaya erdim seninle
Sen gülsün ben İbrahim
Kaç yıldız imtihandan geçti bu İbrahim
Ateşlere atıldı bu ibrahim
Ağlayayım seni hatırladıkça gül kadın
Gül mevsiminde

Işığı gördüm seninle
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Yanıyorum büyük Mecnun gibiyim

Denizdeki maviliği gördüm seninle
Aşk ateşinde açan çiçekleri hatırlıyorum seni hatırlayınca
Çiçekler solsun sen solma
Ben ademin yalnızlığına cennet oluşun çiçekti
Ağlayayım seni hatırladıkça yıldız kadın
Sevilen kadınsın güneşli hikayamde
Deli karanlığımda ışık kadınsın
Sana bakarken güneşliydi gözlerim
Baharlıydı gönlüm
İbrahim oldum yakmadı ateşler beni...
Yaktı gözlerin beni
Ellerim eylül rüzğarında şimdi seni kaybettim diye
Gül mevsiminde
Güllerdesin gül kadınsın sen her bahçede

Bahar rüzğarları düştü saçlarıma seninle
Ağlıyorum seni hatırladıkça ey kadın
Güller seni hatırlatıyor
En büyük en yiğit İbrahim gibiyim
Ateşler döndürmedi onu yolundan
Karanlığıma yıldız oluşun yıldız ey kadın
Güneş hikayemdesin hep güneşli sözlerinle