Ağlıyorum hep.
Kader torbasındaki,
En büyük ödülüm bu oldu.
Ağlıyorum hep.
Gülmeyi unuttum.
Pamuk gibi yumuşacık,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu ne hüzündür böyle sanırım hayat yormuş fazlaca.Acılar sıkıntılar görmüş sanırım fazlasıyla bu yürek.Ağlatırsa mevlam yine güldürür diyeceğim türkü olduğundan değil tabiki gerçek bir söz olduğundan.Herşeye rağmen her yeni gün bir umuttur efendim.Allaha emanet olunuz saygı ile
Ankara /Küçükesat'tan selamlar saygılar
ümüt güngör
Oooo kimleri görüyorum...
Ümran hanım yıllardır tanırım ama şiirden hiç bahsetmemiştiniz. Sizi şiir zemininde görmek ne güzel... sdelamlar bacım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta