Ağlıyorum Gurbet Elde

Kolumdan tutan olmadı,

Ben yine kaldım ğurbette.

Günüm ve saatım geçer:

Hasret çekerek ğurbette...

Oğlarım var, kızlarım var.

Benim için anam ağlar.

Tek başına geçer günler;

Hüzün içinde ğurbette..

Bir türlü ben gülemedim.

Baba, kardeş uğurladım.

Destek verenler aradım;

Bulamadım ğurbet elde...

Torun özler, kızlar özler;

Yük almadı hiç erkekler.

Bir gün eyvah! .. Diyecekler,

Ben göçünce ğurbet elde..

Kibir, ğurur şeytan işi.

Besmele her işin başı.

Sözlerim gelmesin acı;

Söylüyorum ğurbet elde..

Elim, kolum bağlı kaldı.

Çarelerim hep tükendi.

Yetimler ise çoğaldı.

Bakıyorum ğurbet elde..

İstermiydim ayrı kalmak;

Çocuklardan, torunlardan? .

Destek gelmedi kimseden;

Ağlıyorum ğurbet elde...

Böyle mi olmalı idi,

Benim güzel evlatlarım?

Karanlıkta yarınlarım.

Desteksizim ğurbet elde...

Çok umutlar beslemiştim:

İsmail, İrfan, Aliye...

Kalkmadılar bir ayağa..

Bekliyorum ğurbet elde..

Ne zaman dolacak çilem,

Döneceğim memlekete?

Hasret kaldım ben herkese.

Yanıyorum ğurbet elde.....

Kapatınca gözlerimi,

Çok ararsınız siz beni.

Dönmek yoktur ordan geri.

Sıra beklerim ğurbette...

Rabbimiz çalışın diyor.

İsraftan kaçının diyor.

Bizimkiler keyf çatıyor.

Üzülürüm ğurbet elde...

Şimdi gelmiştir ananız,

Hem sevinin, hem gülünüz.

Nerde kalmıştır babanız?

Bilmezsiniz ğurbet elde..

Yaşım ilerledi,tumuyor elim.

Vucudu zor taşır oldu dizlerim.

Hala oğlarımdan destek beklerim.

Bir türlü gelmedi ğurbet ellerde...

Çok acıklı yazma Ali.

Gel üzme mahzun kızları.

Böyledir Dünyanın hali..

Ömür tüket ğurbet elde.....