Ağlıyorum ben Şiiri - Kemal Arın

Sabahın dördü saat uyku turmuyor.
Nedir bu çektiğim derdim bitmiyor.
Bir garip kuş gibiyim sesim çıkmıyor.
Seni düşünüyor ağlıyorum ben.

Seninle ne hayaller kurmuştuk gülüm.
Hani bizi ayıracak tek şeydi ölüm.
Senin bu yaptığın inanki zulüm.
Seni düşünüyor ağlıyorum ben.

İki çocuğumuz olacak derdin.
Beynimin etini gün boyu yerdin.
Beni herşeyden daha çok severdin.
Seni düşünüyor ağlıyorum ben.

Beddua etmiyorum mutlu ol yeter.
Herkes ne ekerse hep onu biçer.
Dilerim Allahtan bu günler geçer.
Seni düşünüyor ağlıyorum ben.

Oğlun olursa Kemal koyma adını.
Rabbim açık etsin gülüm bahtını.
Ben bir ömür tutarım senin yasını
Seni düşünüyor ağlıyorum ben.